Bir haftadır Kaynağım İnsan’a yazı yazamadım. Nedeni turistik. Rüzgar bizi Rodos’a attı kısa bir tatil için ailece. Yanımda bilgisayarımı götürmemeye karar verdim yolculuk öncesinde. İlgim, algım sadece keşif üzerinde olsun istedim.

Ama huylu huyundan vazgeçmiyor. Meslek İK olunca da, zihninizin bir köşesi etrafınızda arı gibi koşuşturan insanların işlerini nasıl yaptıklarını takip etmekle meşgul oluyor.  Büyükadalı Rum adamın adayı keşif hakkındaki tavsiyeleri, Arnavut tezgahtarın kandaşlımızı öğrenmesi sonrasındaki paspas hediyesi, Bulgar Türk’u şefin masamızı insiyatifi ele alarak donatması, İzmir’de okumuş Rodos Türk’ü kızın güler yüzü ve yemek tavsiyelerini asla unutmayacağım.

Ama bütün bu mutluluk veren anılar arasında bir kişi vardı ki adeta tatilimizin güzel başlayıp ve bitmesinin en önemli nedeni oldu: otelimiz Achillion’un ismini öğrenemediğim işletmecisi. İnternet sitesinin yanlış rezervasyon bildirimini bizi otelin en büyük odalarından birine  yerleştirerek telafi eden, Rodos’tan ayrılış günümüzde taksilerin greve gitmesi nedeniyle otelin yük minibüsünü sadece bizim için kaldıran sevimli kadın.

Bir insanın işini gerçekten iyi yapmaya çalışması ve hizmet verdiği insanları mutlu edebilmek için elinden gelen her çözümü sunabilmesinin bütünüyle içten gelen bir sorumluluk duygusu olduğuna inanıyorum. İşletmeci kadın bizi ‘odamız yok’ diyerek gönderebilirdi veya elimiz kolumuz dolu, kücük çocuğumuzla limana zamanında yetişemediğimiz için feribotu kaçırabilirdik. Ama hiçbiri olmadı. Bir kadın bizim tatilimizin rengini, Rodos anılarımızı baştan sona değiştirdi. Teşekkürler sana ismini bilmediğim işinin ehli profesyonel.

Böyle örneklerle tekrar ve tekrar yaşayarak öğreniyorum ki, BİR İNSAN FARK YARATMAK İÇİN YETER.