Eğitim katılımcıların %80’i Türkiye’nin en iyi üniversitelerinden mezun mühendislerdi. İsdemir ve Erdemir İK bölümü ile modifiye ettiğimiz eğitimin % 60’ı uygulama odaklıydı. Doğrusu gençlerin eğitim içeriğine katılımları, ekip çalışması performansları, soruları, vaka çalışması ve sonrasındaki vaka analiz sunumları, hatta aralarındaki tartışmaları, İsdemir ve Erdemir üst yönetiminin izlemesini, dinlemesini çok isterdim. Bütün gençlerle büyük gurur duyarlardı. İki gün boyunca yaşadığımız aslında bir eğitim değildi. İnsan kaynakları iç inovasyon süreciydi ve gençlerden şirketlerin insan kaynakları yönetimi için inanılmaz fikirler çıktı.

Demir-çelik sanayi, sanayi devriminin sembolü olduğu için çok önemli. Eğitimin birinci günü sonunda üretim sahasını dolaşmayı talep ettiğimde sağolsun İsdemir yetkilileri beni reddetmedi. Eğitim uzmanı Kerem İpek’in organize ettiği “tur” ile inanılmaz bir 1,5 saat geçirdim. Üretim prosesindeki kok, sinter, yüksek fırın, çelikhane, sürekli döküm ve sıcak haddeleme aşamalarını teker teker gördüm, dinledim. Kısacası gündüz öğrettim, gece de ben öğrendim. 🙂