Geçtiğimiz günlerde Milliyet gazetesinde “İşverenin Yeni Taktiği” başlıklı bir haber çıktı. Haberin vurgusu fazla eleman değiştiren işverenlerin, tazminat vermemek ve sorumluluk almamak için işe başlayan çalışanlarına işe başlarken istifa belgesi üzerine idi.

Zor hayat koşullarında işsiz insanların mecburiyetlerini önlerini boş kağıt sürerek kullanan işverenleri şiddetle kınamak ve bu işverenlere olabilecek en büyük cezayı vermek gerekir. Ben ‘bu devletin ödevidir’ diye düşünür ve bu yönde söylemler geliştirirken, çok daha korkunç bir başka bilgi daha geldi önüme: Devlet de aynı uygulamayı yıllardır yapıyormuş !!

Nasıl mı?

Durumu paylaştığım, bir devlet üniversitesinde öğretim görevlisi olarak çalışan çok sevdiğim arkadaşım aynı uygulamaya onlarında maruz kaldığını söyledi. Hem de yıllar önce.  Kısacası yıllardır devletin elinde arkadaşıma “zorla” imzalatılmış bir boş kağıt bulunuyor. Devlet, memur konumundaki kişi başını ağrıtırsa onun adına kağıt doldurma ve memuru istediği gibi işten çıkarma yetkisini kendisinde bulabiliyor.

Bunu da öğrendikten sonra düşünüyorum: bir ‘tereci’, diğer tereciye nasıl tere satma diyebilir ki?